Μάνη, τόπος άδενδρος, φαλακρός, μανός!

H ειδυλλιακή εικόνα δεν προιδεάζει για τον τόπο της λήψης της φωτογραφίας. Νότια μέν -αλλά που- Μάνη δέ! Ακριβώς στο μυχό του κόλπου που προσφέρει χαρές σε ναυτιλομένους και λουομένους, η είσοδος για τα πιο γνωστά σπήλαια της Λακωνίας, τη Βλυχάδα και την Αλεπότρυπα.
Το περίφημο λιμναίο σπήλαιο του Δυρρού, στη θεόξερη Μάνη, όπου Χειμώνα-Καλοκαίρι η θερμοκρασία είναι18 βαθμοί, από τα καλύτερα της Ευρώπης, είναι πόλος έλξης για τους τουρίστες. Αιτία οικονομικής ανάπτυξης της γύρω περιοχής επίσης, που μετά την ελιά και τα ζώα βρήκε και άλλη ενασχόληση.

"Για το θαυμάσιο διάκοσμό του, που είναι πλουσιότατος και πολύχρωμος το σπήλαιο κατέλαβε τη πρώτη θέση ανάμεσα στα τρία ωραιότερα λιμναία σπήλαια του κόσμου, τα άλλα δύο είναι το Παντιράκ της Νότιας Γαλλίας και η Ζάϊτα της Βηρυτού.

Ανακαλύφθηκε από τον κ. Πέτρο Αραπάκη, ο οποίος εξερεύνησε το πρώτο τμήμα του σπηλαίου, αλλά η συστηματική εξερεύνηση άρχισε το 1949 από το ζεύγος Ιωάννη και Άννας Πετροχείλου.

Μέχρι τώρα εξερευνήθηκε έκταση άνω των 10.000 τ.μ. και στολίζεται από σταλαχτίτες και σταλαγμίτες, οι οποίοι σχηματίζουν επιβλητικές κολόνες και περιλαμβάνει πλήθος από στοές και θαλάμουςΣτο πυθμένα του σπηλαίου ρέουν τα νερά του υπόγειου ποταμού Γλυφάδα, στον οποίο οφείλεται ο σχηματισμός τού σπηλαίου, ο οποίος σε μερικά σημεία φαρδαίνει και γίνεται λίμνη.


Αν και η κοίτη του τώρα έχει αλλάξει ολόγυρα υπάρχει πάντοτε ο θαυμάσιος διάκοσμος από τους πολύχρωμους σταλακτίτες, σταλαγμίτες και κολόνες. Η κοίτη του, από ασβεστόλιθο που έχει μεταμορφωθεί σε μάρμαρο, διανοίγεται σε δυο κεντρικούς παράλληλους διαδρόμους με πολλές διακλαδώσεις."(Ιστοσελίδες)
Υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα σπήλαια στο Λακωνικό χώρο, όπως το σπήλαιο Καστανιάς στον Πάρνωνα κοντά στη Νεάπολη, και τη Λιάκουρα στηΜονεμβάσια Επίσης σύλλογοι (π.χ.ΠΟΣΕΙΔΩΝ) που δραστηριοποιούνται γύρω από την προστασία, τον καθαρισμό, και την εξερεύνηση των σπηλαίων.
"Στις 9 και 10/10/1999 ο Δήμος Μολάων, σε συνεργασία με τον ΣΠΕΛΕΟ, είχαν φιλοξενήσει τους σπηλαιολόγους από όλη την Ελλάδα, με την παρουσία της μητέρας της Σπηλαιολογίας την αείμνηστη Άννα Πετροχείλου και πραγματοποιήθηκε έτσι η σημαντική 2η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ".


Η εναλλαγή υγρό - ξερό σαν στοιχείο της Μάνης μας ακολουθεί και στις ακρογιαλιές της. Εδώ η χαρίεσσα παραλία στο Λιμένι. Εξαίρεση το πράσινο της ελιάς, όπου αυτή φυτρώνει, πλούτος του Μανιάτη, προίκα των παιδιών εεε των κοριτσιών θέλω να πώ μια και μόνο τα ..αγόρια λογίζονται "παιδιά" και μήλον της έριδος στη μανιάτικη βεντέττα.


Σμιλεύει σώματα και ψυχές, νοοτροπίες, ανθρώπους θυμόσοφους, λιγόλογους, συμφιλιωμένους με τον τόπο τους και τις μακροχρόνιες συνήθειές τους.
Εδώ οι Μανιάτισσες κυρίες χαμογελούν αλλά αν χρειαστεί να αποχαιρετήσουν αγαπημένο, μπορούν και να "τραγουδούν"...

ΣΗΜ. Η ετυμολογία της λέξης Μάνη δέχεται πολλές εκδοχές, επικρατέστερη θεωρείται η κατά Πεζόπουλο και Γεωργακά εκδοχή, που φιλοξενεί ο τίτλος μας.

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Δεν είναι νησί! Είναι η Μονεμβασιά, ή Monemvasia, ή Malvasia!

Είναι ένας βράχος-θεριό που κείτουνταν στο πέλαγος!


"Η ονομασία "Μονεμβάσια" προέρχεται από τα συνθετικά "Μόνη" και "έμβαση" και
εννοεί μία πόλη που είναι προσπελάσιμη μόνο από μία είσοδο ! Αν δει κάποιος
το τόπο ,θα διαπιστώσει ότι η Μονεμβάσια δεν είναι παρά ένας βράχος στη
μέση της θάλασσας με μόνη είσοδο του μία λωρίδα γης και μία γέφυρα που πριν την Τουρκοκρατία, ήταν ξύλινη και κινητή".(Πάνος Γράφος).


Μονεμβάσια επίσημα, Μονεμβασιά ποιητικά -γενέτειρα του ποιητή Ρίτσου- Μονοβάσια κατά τη ντοπιολαλιά, Μαλβουαζία για τους φράγκους, Μαλμζύ για τους Άγγλους, όπως και να είναι ΜΙΑ είναι η Μονοβασιά μας. Την είπαν και Γιβραλτάρ της Ελλάδος όπως καταγράφεται στην Ιστορία της, εδώ.
Γραφικά δρομάκια, προσεκτικά αναστηλωμένα σπίτια και αρχοντικά, εκκλησίες -που η συντήρηση καθυστερεί, αχ ελληνικό δημόσιο- εικόνες θαυματουργές, (ο Ελκώμενος Χριστός, η Παναγία η Χρυσαφίτισσα), ξενώνες. Η προτομή του Ρίτσου έξω από το πατρικό του, που ευτυχώς σώζεται, μας φέρνει στο νου την προσωπική περιπέτεια και το αδούλωτο πνεύμα του Ποιητή.

Ο ναός της του Θεού Σοφίας, η γνωστότερη εκκλησιά της Μονοβασιάς, η Αγία Σοφία, εντυπωσιάζει. Μοιάζει με τη μονή του Δαφνιού στην αρχιτεκτονική, και τον τρούλο. Πολλές φορές είχε μετατραπεί σε τζαμί, όπως όλες οι εκκλησίες,δυστυχώς.

Ευτυχώς για τους κατοίκους, αντιστάθηκαν στην Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Έτσι κράτησαν τα σπίτια τους και το δικαίωμά τους να ζούν εντός του κάστρου, αντίθετα με το Μυστρά, που τους έταξαν άνετη διαμονή στον νέο οικισμό και ερήμωσε το κάστρο του..

Ο νέος οικισμός της Μονεμβάσιας βέβαια, δεν έχει τίποτε γραφικό παρά την όποια προσπάθεια των ντόπιων και την πολύ ευγενική τους εξυπηρέτηση.


Χαρισμένο σε όλους, το γνωστό Λαλούδι της Μονεμβασιάς, παραδοσιακό τραγούδι, με τους Experimental Choir & The Pro Arte Chamber Ensemble, σε ορχηστρική εκδοχή Δημ.Παπαποστόλου.
Μιαν άλλη εκτέλεση, σε ήχο πλάγιο δεύτερο, για το ίδιο, "Λαλούδι της Μονεμβασιάς", εδώ.

Ασκήσεις επί.. χάρτου, στο(Touristorama).

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...

Μένουμε..Λακωνία, πηγαίνουμε Γύθειο!

Πρώτη στάστη το Γύθειο. Γοητευτικό και γραφικό, εφόσον δεν μυρίζεις και το βλέπεις από τη ..θάλασσα για να αποφύγεις τους τόννους σκουπιδιών!
Πως να καθίσεις κύριε Δήμαρχε, να πιείς καφέ ή να φάς, πολύ περισσότερο να μείνεις;
Λόγος που αποφύγαμε να δούμε το μουσείο Γυθείου. Κρίμα.. κρίμα..

Δεύτερη στάση, το καράβι. Παλιό ναυάγιο,-μοιάζει με εκείνο της..Περσίας άραγε;- που σηματοδοτεί την παραλία, στη Σελινίτσα, μετά το εγκαταλελειμένο ξενοδοχείο Λακωνίς. Ωραία παραλία, συμπαθητικό κεντράκι με ωραία κουζίνα και καλές τιμές. Απολαμβάνουμε το Γύθειο από μακριά και την κίνηση στο Λιμάνι, με τον κατάπλου του καραβιού από τα Κύθηρα.



Τρίτη στάση, στο νησάκι Κρανάη. Η ωραία Ελένη δεν μένει πιά εδώ κι ο Πάρης άφησε πίσω του το ..κράνος του. Ο Πύργος Τζανετάκη, χαρακτηριστική μανιάτικη πυργοκατοικία που δόθηκε στο Δημόσιο, στεγάζει τώρα το Ιστορικό Εθνιολογικό Μουσείο Μάνης.
Επίσης υπάρχει εδώ το παρεκκλήσι του Αγίου Πέτρου και ο φάρος, οκταγωνικός, με 22 μέτρα ύψος, χτισμένος το 1873 με ταινάριο μάρμαρο.

Το Μαυροβούνι δεν απέχει από εδώ, η ανοιχτή θάλασσα και η απέραντη παραλία μας καλεί για την επόμενη στάση!

Καφές στο Ocean και πληροφορίες για την careta-careta.Σπουδαία η δουλειά του συλλόγου εθελοντών ΑΡΧΕΛΩΝ.

Αέρηδες κατά το μεσημέρι που δυναμώνουν και θάλασσα πλατιά.
Οι σέρφερς, έμπειροι και εκπαιδευόμενοι, ενήλικες και παιδιά, έχουν εκεί ανοιχτό παράδεισο!

Πατήστε εδώ για τη συνέχεια...