Μάνη, τόπος άδενδρος, φαλακρός, μανός!

H ειδυλλιακή εικόνα δεν προιδεάζει για τον τόπο της λήψης της φωτογραφίας. Νότια μέν -αλλά που- Μάνη δέ! Ακριβώς στο μυχό του κόλπου που προσφέρει χαρές σε ναυτιλομένους και λουομένους, η είσοδος για τα πιο γνωστά σπήλαια της Λακωνίας, τη Βλυχάδα και την Αλεπότρυπα.
Το περίφημο λιμναίο σπήλαιο του Δυρρού, στη θεόξερη Μάνη, όπου Χειμώνα-Καλοκαίρι η θερμοκρασία είναι18 βαθμοί, από τα καλύτερα της Ευρώπης, είναι πόλος έλξης για τους τουρίστες. Αιτία οικονομικής ανάπτυξης της γύρω περιοχής επίσης, που μετά την ελιά και τα ζώα βρήκε και άλλη ενασχόληση.

"Για το θαυμάσιο διάκοσμό του, που είναι πλουσιότατος και πολύχρωμος το σπήλαιο κατέλαβε τη πρώτη θέση ανάμεσα στα τρία ωραιότερα λιμναία σπήλαια του κόσμου, τα άλλα δύο είναι το Παντιράκ της Νότιας Γαλλίας και η Ζάϊτα της Βηρυτού.

Ανακαλύφθηκε από τον κ. Πέτρο Αραπάκη, ο οποίος εξερεύνησε το πρώτο τμήμα του σπηλαίου, αλλά η συστηματική εξερεύνηση άρχισε το 1949 από το ζεύγος Ιωάννη και Άννας Πετροχείλου.

Μέχρι τώρα εξερευνήθηκε έκταση άνω των 10.000 τ.μ. και στολίζεται από σταλαχτίτες και σταλαγμίτες, οι οποίοι σχηματίζουν επιβλητικές κολόνες και περιλαμβάνει πλήθος από στοές και θαλάμουςΣτο πυθμένα του σπηλαίου ρέουν τα νερά του υπόγειου ποταμού Γλυφάδα, στον οποίο οφείλεται ο σχηματισμός τού σπηλαίου, ο οποίος σε μερικά σημεία φαρδαίνει και γίνεται λίμνη.


Αν και η κοίτη του τώρα έχει αλλάξει ολόγυρα υπάρχει πάντοτε ο θαυμάσιος διάκοσμος από τους πολύχρωμους σταλακτίτες, σταλαγμίτες και κολόνες. Η κοίτη του, από ασβεστόλιθο που έχει μεταμορφωθεί σε μάρμαρο, διανοίγεται σε δυο κεντρικούς παράλληλους διαδρόμους με πολλές διακλαδώσεις."(Ιστοσελίδες)
Υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα σπήλαια στο Λακωνικό χώρο, όπως το σπήλαιο Καστανιάς στον Πάρνωνα κοντά στη Νεάπολη, και τη Λιάκουρα στηΜονεμβάσια Επίσης σύλλογοι (π.χ.ΠΟΣΕΙΔΩΝ) που δραστηριοποιούνται γύρω από την προστασία, τον καθαρισμό, και την εξερεύνηση των σπηλαίων.
"Στις 9 και 10/10/1999 ο Δήμος Μολάων, σε συνεργασία με τον ΣΠΕΛΕΟ, είχαν φιλοξενήσει τους σπηλαιολόγους από όλη την Ελλάδα, με την παρουσία της μητέρας της Σπηλαιολογίας την αείμνηστη Άννα Πετροχείλου και πραγματοποιήθηκε έτσι η σημαντική 2η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ".


Η εναλλαγή υγρό - ξερό σαν στοιχείο της Μάνης μας ακολουθεί και στις ακρογιαλιές της. Εδώ η χαρίεσσα παραλία στο Λιμένι. Εξαίρεση το πράσινο της ελιάς, όπου αυτή φυτρώνει, πλούτος του Μανιάτη, προίκα των παιδιών εεε των κοριτσιών θέλω να πώ μια και μόνο τα ..αγόρια λογίζονται "παιδιά" και μήλον της έριδος στη μανιάτικη βεντέττα.


Σμιλεύει σώματα και ψυχές, νοοτροπίες, ανθρώπους θυμόσοφους, λιγόλογους, συμφιλιωμένους με τον τόπο τους και τις μακροχρόνιες συνήθειές τους.
Εδώ οι Μανιάτισσες κυρίες χαμογελούν αλλά αν χρειαστεί να αποχαιρετήσουν αγαπημένο, μπορούν και να "τραγουδούν"...

ΣΗΜ. Η ετυμολογία της λέξης Μάνη δέχεται πολλές εκδοχές, επικρατέστερη θεωρείται η κατά Πεζόπουλο και Γεωργακά εκδοχή, που φιλοξενεί ο τίτλος μας.