Event Κυριακής 3-2: Αρτεμισίου ανάβαση

Ο ορειßατικός σύλλογος Σπάρτης την Κυριακή 3-02-08 κάλεσε τα µέλη του για ανάßαση σε κορυφή του Αρτεµισίου και αρχηγός αποστολής ο κ. Κανελλόπουλος Γεώργιος. Πρωί ώρα 8.00 ξεκινάµε µε τα αυτοκίνητα µας: Προορισµός µας οι Καρυές, το χωριό στους πρόποδες του Αρτεµισίου που έγινε γνωστό ως Κολοκοτρωνίτσι από την τηλεοπτική σειρά. Μια µικρή στάση στο καφενείο του χωριού για λίγο ßουνίσιο τσάι που µας στυλώνει, και συνεχίζουµε µέχρι ένα σηµείο µε αυτοκίνητο και έπειτα µε τα πόδια.– πολύς κόσµος συµµετέχει-ειδικά νέοι και νέες- από τους ορειßατικούς συλλόγους Άργους, Ελευσίνας και φυσικά εµείς που οι άλλοι αποκαλούν – «οι Σπαρτιάτες».
Προχωρούµε µέσα από µικρά έλατα .Συναντούµε δύο µικρές πηγές στη διαδροµή. Το Αρτεµίσιο έχει ύψος 1750 µ. Η κορυφή είναι γυµνά λευκά ßράχια µε λίγο χιόνι.

Το συναίσθηµα της κατάκτησής της δεν συγκρίνεται µε τίποτα: είµαστε τυχεροί γιατί η ατµόσφαιρα είναι διαυγής και έχουµε θέα όλον τον αργείτικο κάµπο ως πέρα τη θάλασσα, µε την πόλη του Ναυπλίου να διακρίνεται καθαρά .
Στα δυτικά µέσα από την οµίχλη διακρίνεται το οροπέδιο της Τρίπολης και στα νότια η χιονισµένη ßουνοκορφή του Πάρνωνα . Επίσης φαίνονται οι ανεµογεννήτριες του Αχλαδόκαµπου ένα φουτουριστικό, installation της σύγχρονης τεχνολογίας µέσα στο τοπίο των µυθικών κορυφογραµµών της κεντρικής Πελοποννήσου.


Τώρα µπορούµε να φάµε τα φαγητά που έχουµε φέρει µαζί µας και να ξεκουραστούµε .Στο έδαφος παρατηρούµε πήλινα θραύσµατα αρχαίων αγγείων µοναδική και αδιάψευστη µαρτυρία πολιτισµού. Οι αρχαίοι αναγνώριζαν τα µέρη που έχουν ψηλή ενέργεια όπως οι κορυφές των ßουνών και έχτιζαν τους ναούς τους -και οι νεότεροι τα ξωκλήσια.

Κατάßαση.

Δυστυχώς για άλλη µια φορά η σκηνή ενός άδειου µαντριού όπου µέσα κάποιοι ασυνείδητοι έχουν αφήσει δύο κουτάßια να πεθάνουν από ασιτία, µε γεµίζει αρνητικά συναισθήµατα , δίνω τα περισσεύµατα του κολατσιού µου, αλλά αυτό δε θα αποτρέψει τον συνεχή ßασανισµό που υφίστανται αυτές οι αθώες ψυχές . Στο χωριό επιστρέφουµε κατά µικρές οµάδες, τρώµε τραχανά, φρυγανισµένο ψωµί, τυρί µε λάδι και πίνουµε κρασάκι ροζέ. Επιστροφή στην πατρίδα γαία µε την προσµονή της επόµενης εξόρµησης.


Κείμενο/φωτο : Θοδωρής