Kάντε κλικ! Ο Θεός έπλασε τη Λακωνία

Τρίτη, Οκτωβρίου 10, 2006

Από τη Ρωσσία με ..αγάπη!



Επέστρεψε γοητευμένη, η ομάδα εκ των μελών του Συνδέσμου των εν Αττική Λακεδαιμονίων, από την εκδρομή στην αγία Πετρούπολη και τη Μόσχα από 29/6 έως 6/7/06.

Οι εντυπώσεις μοναδικές, η χώρα και τα μεγέθη της εντυπωσιακά, η παρουσία του ελληνικού στοιχείου έντονη. Από την πλατεία των Ελλήνων με το άγαλμα του Καποδίστρια, έως τους ελληνόφωνους ντόπιους και τα κέντρα με τις ελληνικές πινακίδες.
Αν και το χρονικό της εκδρομής και η εξιστόρηση, θα γίνει στο υπό έκδοση περιοδικό των Λακωνικών, δημοσιεύουμε προς τέρψη σας φωτογραφίες χαρακτηριστικές.

Επάνω, η αγ.Πετρούπολη μεγαλοπρεπής όπως στον καιρό του Μ.Πέτρου, χάριν του οποίου ονοματοδοτήθηκε. Μετά μια παρένθεση στην ιστορία της ως Λένιγκραντ, σήμερα φέρεται πάλι έτσι, ως Αγία Πετρούπολη, δεύτερη μεγάλη πόλη μετά τη Μόσχα,πολιτιστική Μητρόπολη. Η Unesco, έχει κηρύξει το κέντρο της, Παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.
Το σήμα κατατεθέν της πόλης, είναι ο χάλκινος καβαλάρης, ο Μέγας Πέτρος έφιππος, κατά παραγγελία της Μεγ.Αικατερίνης.



Το μουσείο Ερμιτάζ αριστερά, τα πρώην χειμερινά ανάκτορα του Μ.Πέτρου στην οδ.Νέφσκι. Στεγάζει σε 1957 αίθουσες εκθέματα έργα τέχνης, συνολικά 2,5 εκατ. τεμαχίων.
Ο ναός του Αγ.Ισαάκ, σε σχέδια εμπνευσμένα από την βασιλική του Αγ. Πέτρου στη Ρώμη.

Τα θερινά ανάκτορα του Μ.Πέτρου.


Δεξιά ο ναός του αγ.Βασιλείου
στην Μόσχα.
Πολύχρωμος,λαμπερός σαν ψεύτικος.



Αριστερά τα "χρυσά κρεμμύδια" του Κρεμλίνου
Δεξιά μια άλλη άποψη της κόκκινης πλατείας στο Κρεμλίνο.

Μόσχα, μία από τις "επτά αδελφές", ένας από τους επτά ουρανοξύστες της πόλης, το ξενοδοχείο Ukraina.
Άλλη μια αξιοθέατη πλευρά της Μόσχας, δεξιά.










Σημείωση εκ των υστέρων:
Απίστευτα συμπτωματική η εξιστόρηση παρόμοιου ταξιδιού από την
Ναυτεμπορική, με την κυκλοφορία των ΛΑΚΩΝΙΚΩΝ, του περιοδικού του Συνδέσμου, τεύχος221/έτουςΜΓ/Ι-Α-Σ-2006. Από όπου μπορούμε να αντλήσουμε περισσότερα ιστορικά στοιχεία, από όσα παρατίθενται!
.

Ετικέτες , , , ,

8 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Μόλις ανακάλυψα το blog σας με μεγάλη χαρά, έχω κι εγώ καταγωγή από Λακωνία και τη λατρεύω! Εσε'ις οι Σπαρτιάτες ειδικά πρέπει να είστε ιδιαίτερα δεμένοι, από τα φοιτητικά μου χρόνια ακόμα θυμάμαι τα Σπαρτιατάκια να κάνουν παρέα μόνο με Σπαρτιατάκια! Δέν έχουν επίσης οι Σπαρτιάτες αυτό το κομπλεξικό που έχουν τα άλλα παιδιά με τις πατρίδες τους, να μήν τις πολυεπισκέπτονται, να πηγαίνουν αλλού διακοπές, να σνομπάρουν τα παιδιά που επέλεξαν να ζήσουν ακεί κτλ...Εσείς παιδιά πόσα χρόνια λέτε να μετρήσετε ακόμα στην βρωμοπρωτεύουσα???

25 Οκτωβρίου, 2006 17:01  
Blogger Lakonika said...

Η χαρά σας είναι και χαρά μας! :)

Ευχαριστούμε anonymous γιατί ξοδέψατε 11 λεπτά και 27 δευτερόλεπτα κοντά μας!

Αγνοείτε προφανώς ότι ο Σύνδεσμος απευθύνεται σε όλους τους Λακε-δαιμόνιους (το Spartans είναι για τυχόν ξένους επισκέπτες). Επίσης το ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γεννηθεί σε αυτήν που αποκαλείτε "βρωμοπρωτεύουσα".
Είμαστε δεύτερης και τρίτης γενιάς Λάκωνες και ο ιστορικός σύνδεσμος των εν Αττική Λακεδαιμονίων, είναι ο ομφάλιος λώρος με την πατρίδα της καρδιάς μας.
Αν υποννοείτε κάτι άλλο γιατί δεν το εκθέτετε περισσότερο, ίσως έτσι γίνει θέμα για επόμενο ποστ, ίσως θελήσετε εσείς να το συντάξετε..

31 Οκτωβρίου, 2006 22:22  
Anonymous Ανώνυμος said...

Όχι και να υποννοώ, πρός θεού, απλά ανέφερα πως έχω παρατηρήσει το εξής, πως πολλά παιδιά (και μεγάλοι) έχουν ρίξει μαύρη πέτρα στον τόπο καταγωγής τους και δέν πατάνε ποτέ. Θυμάμαι μάλιστα χαρακτηριστικά συμφοιτητές μου που όταν έβλεπαν στο δρόμο στην Αθήμα κάποιον συμπατριώτη τους έκαναν λές και είδαν το σατανά και άλλαζαν πεζοδρόμιο για να μήν του μιλήσουν! Ξέρω πολύ κόσμο που έχει κόψει κάθε δεσμό με την ιδιαίτερη πατρίδα, και γονείς να έχουν εκεί τους βλέπουν όταν έρχονται εκείνοι στη Αθήνα..Δέ χρειάζεται νομίζω να πώ πως αυτό το κατακρίνω. Αντιθέτως στους Σπαρτιάτες και γενικότερα στα παιδιά που κατάγονται από Λακωνία έχω παρατηρήσει πως όχι μόνο δέν αποφεύγουν αλλά κάνουν πολύ παρέα με τα παιδιά που έφυγαν μαζί για να σπουδάσουν και είναι πολύ δεμένοι. Τα τριήμερα, Χριστούγεννα, Πάσχα κτλ κανονίζουν όλο χαρά την εξόρμηση στα πάτρια εδάφη. Γενικώς μιλάνε πολύ για τον τόπο τους και δέν τον σνομπάρουν καθόλου.Εννοείται πως αυτό είναι πολύ όμορφο και σωστό.Για να μή μιλάω μόνο για Λάκωνεςνομίζω πως το ίδιο ισχύει και για τους Κρητικούς, ή έτσι τουλάχιστον έχω παρατηρ΄ησει. Όσο για τη βρωμοπρωτεύουσα το σχόλιο ήταν καθαρά προσωπικό γιατί εγώ δέν αντέχω άλλο σε αυτή την πόλη και το ψάχνω απεγνωσμένα να φύγω οπότε αναρωτιέμαι πώς γίνεται οι Σπαρτιάτες που έχουν φοβερή πόλη να μή γυρίζουν κάποτε εκεί ( εγώ είμαι από χωριό και είναι λίγο πιό δύσκολο )Δέν καταλαβαίνω τί ακριβώς παρεξήγησες, καλή συνέχεια, καλημέρα...

01 Νοεμβρίου, 2006 11:42  
Blogger Lakonika said...

Γράφεις αγαπητέ anonymous

έχω παρατηρήσει το εξής, πως πολλά παιδιά (και μεγάλοι) έχουν ρίξει μαύρη πέτρα στον τόπο καταγωγής τους και δέν πατάνε ποτέ. Θυμάμαι μάλιστα χαρακτηριστικά συμφοιτητές μου που όταν έβλεπαν στο δρόμο στην Αθήμα κάποιον συμπατριώτη τους έκαναν λές και είδαν το σατανά και άλλαζαν πεζοδρόμιο για να μήν του μιλήσουν! Ξέρω πολύ κόσμο που έχει κόψει κάθε δεσμό με την ιδιαίτερη πατρίδα, και γονείς να έχουν εκεί τους βλέπουν όταν έρχονται εκείνοι στη Αθήνα..

Διακρίνουμε τρία θέματα:
1) Οι νέοι Σπαρτιάτες δεν επαναπατρίζονται μετά τις σπουδές τους. Γιατί;
2)Πολλοί κόβουν τους δεσμούς με την ιδιαίτερη πατρίδα και δεν επανακάμπτουν ούτε χάριν των γονιών, ίσως ούτε για διακοπές.
3)Έχουμε την κακή συνήθεια να περιμένουμε τον άλλον να κάνει την πρώτη κίνηση. Ειδάλλως κάνουμε ότι δεν βλέπουμε για να..διευκολύνουμε όλους!

Σημαντικά θέματα για σχολιασμό και ανάπτυξη. Τι λέτε anonymous, θα συμμετάσχετε -επώνυμα για μάς- σε κάποιο από αυτά;

Σας ευχαριστούμε.-

03 Νοεμβρίου, 2006 18:02  
Anonymous Ανώνυμος said...

Γράφω ανώνυμα γιατί δέν έχω ούτε blog ούτε e mail άρα ούτε και nick name..Επίσης με δέρνει άσχημη ασχετοσύνη σχετικά με τον υπολογιστή, και σχόλιο που μπήκα να γράψω έτρεμαν τα χέρια μου να μήν πατήσω καμία βλακεία και κάνω ζημιά, δέν ξέρω κάν τί γίνεται άν πατήσω την επιλογή other.
Δεύτερον, κάτι δέν κατάλαβες. Την αδιαφορία ή το σνομπισμό για τα πάτρια την έχω παρατηρήσει σε παιδιά που κατάγοντα από ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ KAI ΟΧΙ τη Σπάρτη και την Κρήτη. Τα παιδιά από Σπάρτη και Κρήτη λατρεύουν την πατρίδα, ή τουλάχιστον αυτό βλέπω εγώ .Τώρα όσον αφορά στο άν επιστρέφουν ή όχι, ξέρω πως αρκετοί επιστρέφουν και κάποιοι θα ήθελαν πολύ αλλά φαντάζομαι πως γενικά στις επαρχίες δέν είναι και τόσο εύκολη η επαγγελματική αποκατάσταση. Οι υπόλοιποι μένουν στην πρωτεύουσα για πιθανόν προσωπικούς τους λόγους που σίγουρα δέ μπορώ να γνωρίζω. Αυτά!

03 Νοεμβρίου, 2006 19:22  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αγαπητοί συμπατριώτες

Συγχαρητήρια για την διαδικτυακή αυτή προσπάθεια! Είχα δει κάποια αναφορά στην προσπάθεια αυτή σε προηγούμενο τεύχος των "Λακωνικών". Τι θα μπορούσε να γίνει για να προβληθεί περισσότερο;

04 Νοεμβρίου, 2006 08:04  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αγαπητέ anonymous II σε ευχαριστούμε θερμά για το σχόλιο και τον ενθουσιασμό σου!

Τι θα λέγατε να ενημερώναμε όλοι τις διαδικτυακές μας παρέες με email, commends, ή προφορικά;
Ακόμα και σχόλιο στον τοπικό ίσως τύπο, ή σε συλλόγους τοπικότερου χαρακτήρα;

10 Νοεμβρίου, 2006 17:03  
Blogger Lakonika said...

Eπίσης, ίσως επειδή μπερδεύουμε τους ανώνυμους σχολιαστές, θα μπορούσατε να κάνετε κλίκ στο other και να δώσετε ένα όνομα στο σχόλιό σας πραγματικό ή nickname ώστε να είναι πιο βολική η συνομιλία μας.

10 Νοεμβρίου, 2006 17:07  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

>